Vahcuengh

okcih Wikipedia
Vahcuengh  
fatyaem: [βa˧ɕuːŋ˧](標準壯語)
sawjyunghyouq Cungguek 
dieg: Guengjsae
sawjyungh yinzsuq: 2 cien fanh
yijhaeh 壯侗語系
 侗台語族
  壯傣語支
   Vahcuengh模板:Infobox Language/script
daihmax
za
ISO 639-2 zha
ISO 639-3

Vahcuengh (Sawndip: 話僮)/Hauqcuengh (Sawndip: 㕰僮)/Linxcuengh (Sawndip: 𫇖僮) dwg Vah Bouxcuengh, gvi yijhaeh Kra-Dai. Sawcuengh dwg saw gyoebyaem, yung cihmeh lahdingh guh hingzsik cihmeh, aeu vahfueng baihbaek Vahcuengh guh goekdaej, aeu yaem Vahcuengh Vujmingz guh biucinj, dwg yinzminz cwngfuj youg bi 1956 caux ok, bi 1957 ginggvaq bihcinj youq dieg Bouxcuengh doihengz sawjyungh cunj dahit saujsu minzcuz vwnzsw ndeu. Sawcuengh gungh miz 26 chi-meh, 22 aen singmeh, 108 aen yinhmeh caeuq 8 aen diuhloih.

Gakdieg Bouxcuengh heuh Vahcuengh baenz Vahcuengh、Vahraeuz、Vahyaej、Vahnoengz、Vahdaez、Vahmanz、Vahyang、Vahmin、Vahdoj caeuq Vahmbanj daengj.

Saw laj neix dwg Sawndip.

Faenbouh[gaij | 编辑源代码]

Vahcuengh faenbaenz baihbaek caeuq baihnamz song daih vahfueng, ndawde youh faenbaenz 13 dingz vahdoj. Gawq doengjgeiq, vunz gangj Vahcuengh mauhgvaq 1700 fanh. 壯語分為北部和南部兩大方言,其中又分為13個土語。據統計,壯語的使用人口超過1700萬人。

Vahcuengh cujyau faenbouh youq guek raeuz Gvangjsih、Yinznanz、Gveicouh、Gvangjdungh caeuq Huznanz daengj swngj gih. 語主要分佈在廣西、雲南、貴州、廣東和湖南等省區。

Vah Doengzgoek[gaij | 编辑源代码]

Vahcuengh caeuq Vahyaej、Vahdaez、Vahdaigoz、Vah Laujvoh、Vah San (Menjden Vah Daijlungz)、Vahdung、Vahsuij、Vahmohlauj、Vahmauznanz、Vahlahgyah (Cazsanh Vah Yauz)、Vah Liz caeuq Vah Linzgauh daengj dwg gij vah doengzgoek. 壯語和布依語、傣語、泰國語、老撾語、撣語(緬甸傣龍語)、侗語、水語、仫佬語、毛南語、拉珈語(茶山瑤語)、黎語和臨高話等屬於同來源語言。

Sawcuengh[gaij | 编辑源代码]

Vahcuengh miz leihyungh gij benhbangz、busouj caeuq cauxcihfap Sawgun cauxguh gij Sawndip, de daih'iek canjswngh youq Dangzdai, sijfap gakdieg mbouj daiq doengz, cujyau yungh daeuj sij fwen、gingsaw daengj. 壯語有利用漢字偏旁、部首和造字法創造的方塊壯字,大約產生于唐代,各地寫法不盡相同,主要用來書寫民歌、經書等。

Sawcuengh seizneix dwg dingz sawcih gyoebyaem, aeu cihmeh lahdingh daeuj guh cihmeh hingzsik, aeu vahfueng baihbaek Vahcuengh daeuj guh gij vahfueng gihcuj, aeu yaem Vahcuengh Vujmingz daeuj guh yaem byauhcunj. 現代壯文屬於拼音文字,採用拉丁字母的字母形式,以壯語北部方言為基礎方言,以壯語武鳴音為標準音

Sawcuengh canjswngh youq 20 sigij 50 nienzdaih, 1957 nienz 11 nyied 29 hauh Gozvuyen doenggvaq 《Sawcuengh Fangh'an (caujan)》, caemh bihcunj cwngsi doihengz sawjyungh. 壯文產生於20世紀50年代,1957年11月29日國務院通過《壯文方案(草案)》,並批准正式推行使用。

Sawcuengh dwg gij sawcih fapdingh Bouxcuengh, seizneix youq Yinzminzbi、Daengxguek Songhoih、Gvangjsih Bouxcuengh Swcigih gihminz sinhfwncwng、Cwngfuj gunghcangh caeuq baizbenj gwnzde cungj miz, youq hojcehcan、gicehcan、didezcan gij baizbenj gwnzde caeuq bouhfaenh cwngsi lubaiz gwnzde caemh miz sawjyungh. 壯文是壯族的法定文字,目前在人民幣、全國兩會、廣西壯族自治區居民身份證、政府公章和牌匾上以及火車站、汽車站、地鐵站的標牌和部分城市道路路牌上都有使用。

Vwnzyen Doiqciuq[gaij | 编辑源代码]

  • 《壯語900句/900 GAWQ VAHCUENGH(壯漢雙語對照版)》:沈北海、羅黎明主編,韋樹關副主編,蒙元耀、何霜、黃平文著,廣西民族出版社,2008年;光碟版,黃海輝、盧曉媚視頻講解,廣西教育出版社製作,廣西民族出版社,ISRC CN-Z20-08-0003-0/V.G4。
  • 《壯文基礎讀本/SAW GIHCUJ SAWCUENGH》:廣西壯族自治區少數民族語言文字工作委員會編,民族出版社,2010年。
  • 《壯語方言研究》:張均如、梁敏等合著,四川民族出版社,1999年。
  • 《壯族/BOUXCUENGH》:廣西壯族自治區民族事務委員會,人民出版社,1988年。
  • 《壯文工作五十年/SAWCUENGH GUNGHCOZ 50 BI》:廣西壯族自治區少數民族語言文字工作委員會編,中國民族攝影藝術出版社,2007年,VAHBAIHNAJ(前言)、。

模板:外部連結[gaij | 编辑源代码]